dinsdag 5 april 2011

Bramenstruiken


Een eigen stuk grond is hier in Portugal nog steeds van groot belang. Men verbouwt er zijn groenten; laat er zijn sinasbomen en olijfbomen op groeien enz. In dit gedeelte van Portugal is een siertuin niet belangrijk. Begrijp het niet verkeerd; we houden wel van bloemen, maar als die bloem uitgebloeid is, moet het wel een peer of een appel worden..!

Nu, bij Casa Ribeira hoort ook een stuk grond met diverse bomen en planten. En om heel eerlijk te zijn zien andere mensen (mijn gasten) gelijk de mogelijkheden. Ik niet….
Ik vind het heerlijk om door de natuur te lopen, maar om zelf hand in die natuur te hebben zie ik minder zitten. Ik heb gewoon geen groene vingers...

Het bewuste stuk grond was trouwens ook behoorlijk verwaarloost (lekker zo laten dacht ik...). Onder invloed van mijn vrouw en gasten werd de druk opgevoerd om er toch eens wat aan te gaan doen. De olijfbomen moesten gesnoeid, de tamme kastanjes waren te groot, er stonden te veel varens en de druivelaar, die het hele stuk grond omzoomt, moest geknipt.

Maar het ergste was: het hele land was bezaait met bramenstruiken... 

Overal waar je keek, bramenstruiken of bramenplanten en bramenstrengetjes die er nog over dachten te gaan groeien. De staat waarin de struiken zich bevonden leek uit een horrorfilm te komen. Ze groeiden door en over elkaar. Ze waren bruin, groen, dik, dun, levend en dood. Er was geen doorkomen aan. Ze grepen je vast, doorboorden je vel, kamden je haar, bedreigden je ogen,e n lieten je uiteindelijk, na jezelf te hebben losgerukt, bloedend gaan...

Voor zoiets als dit heb je geen groene vingers nodig (die worden toch bloedrood of zweren later van je handen), maar stevige handschoenen en een grote schaar! 

Ik heb het nog geprobeerd met een bosmaaier maar die liep elke maal vast. Later met een machete, maar bij iedere slag die ik deed werd ik terug geslagen, tot het bloed langs mijn wangen liep... 

Weken heeft het me gekost (en misschien zelfs een vriend, die me een paar dagen kwam helpen met knippen en verbranden). 
Vijf paar handschoenen heb ik versleten en een pincet!

Maar ze zijn er aan!
Ik heb deze oorlog voorlopig gewonnen.
Ongelooflijk, er kwamen bomen en planten onder vandaan waarvan ik niet eens wist dat ze er stonden. Een vijgenboom, appelbomen, een peer, nog meer olijfbomen, aardbeiplanten en zelfs een mangoboom..! 
Ik hoop dat het dit jaar lekker opbrengt want ik ben gek op peren, appelmoes, vijgenjam, aardbeienjam en olijven.

Ik ben alleen bang dat ik dit jaar mijn potje bramenjam in de winkel zal moeten kopen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten