donderdag 3 november 2011

Mijn Wijn...


Het was een kenner, mijn gast uit Groot Brittannië en hij had ook geld genoeg om zich als kenner te kunnen ontwikkelen. Lekker eten, goede dure wijnen, en Cubaanse sigaren waren zijn favoriete onderwerpen van gesprek. Hij praatte er niet alleen graag over maar consumeerde ook royaal, gezien zijn postuur...

Het contact met deze gast begon stroef. Het was iemand die gewend was de lakens uit te delen (en niet zo als ik het nu doe) en daar vast veel geld mee verdiend had. Hij kwam hier met zijn vrouw in ons B&B terecht op uitnodiging van een vriend en nu bewoner van ons dorp. Normaal zou zo iemand een luxer of chiquer hotel hebben uitgekozen maar het moest maar...

Na zijn appartement met een brom in twee seconden te hebben geïnspecteerd heb ik hem en zijn vrouw de hele dag niet meer gezien. In de loop van de dag werd ik nog wel even gebeld door zijn vriend dat mijn gasten de volgende ochtend een ontbijt verwachten rond de klok van acht uur. Eerlijk gezegd had ik zoiets van: "ik laat me niet gek maken en gewoon mijn ding doen"...

Het ontbijt bestond uit een creatie van mijzelf een “Egg-burger” (waar van ik het recept jullie later nog eens zal onthullen). Ik was natuurlijk razend benieuwd hoe die ontvangen werd door iemand die de hele wereld in zijn zak kon steken. Na het ontbijt, wat ze genoten in de ontbijtbar, moest ik gaan afruimen. De gast in kwestie las een krant (hij had geloof ik ook iets met kranten te maken..) en ik ruimde af zonder hem te storen of te vragen of het gesmaakt had. Dat bleek ook niet nodig. Hij keek boven zijn krant uit en vroeg me : “wat heb ik zojuist gegeten? ” - Een “egg-burger“, zei ik en voegde daar nog even verontschuldigend aan toe dat het een eigen bedenksel was, ”die zou ik erin houden als ik jou was...“ - en hij dook weer achter zijn krant.

Ik huppelde de ontbijtbar uit, de eerste slag was geslagen. En weer heb ik het paar de hele dag niet meer gezien. De ontbijtbar wordt in de avond omgetoverd tot reguliere bar waar je van een drankje kan genieten en wat spelletjes kan doen zoals darten, kaarten enz. Ik verwachtte niet dat deze gasten daar gebruik van zouden maken. Tot mijn verassing stapte het echtpaar na een late thuiskomst echter toch binnen en gaf te kennen nog even wat te willen drinken. Mevr. wilde de typisch Portugese likeur Beirão proeven en haar man een goed glas wijn.

Een goed glas wijn. Ik had liever dat die een glas wijn gevraagd had want wat is een goedglas wijn? Smaken verschillen, Ik kon wel flauw doen door te zeggen “dit is een goed glas, wilt u daar de wijn in?” maar het leek geen man om mee te spotten. Ik stelde voor de wijn te nemen die ik zelf graag dronk . “Wat voor wijn is dat dan?” was de vraag. “ Wel Portugese wijn uit dit pak ” - was mijn antwoord. “Pak?.....pak” en hij fronste zijn wenkbrauwen.

Toen kwam het, hij begon te vertellen over wijn ,eten en sigaren. Ik moet zeggen dat hij wist waar hij het over had. Intussen schonk ik hem toch maar de wijn uit het pak in. Hij vertelde, ik luisterde hij dronk en ik dronk. Zijn vrouw had het waarschijnlijk al vaker gehoord en ging naar bed. Hij niet. Hij dronk en vertelde, ik dronk en luisterde, tot diep in de nacht en we begrepen elkaar steeds beter, zoals gebruikelijk met alcohol.

De volgende ochtend laat, vroeg ik hem wat hij eigenlijk van mijn wijn vond. “Geen top wijn maar eigenlijk best te drinken uit zo’n rotdoos en nog geen hoofdpijn ook” - was het antwoord. Voor mij was het al goed hij had er twee liter van op dus…………………

De bewuste wijn komt in pakken en is lang te bewaren voor ruim twee Euro de liter. Niet iedereen gaat in de gelegenheid zijn om deze wijn hier te proeven. Half December kom ik naar Nederland. Wie interesse heeft kan op een doos of twee inschrijven bij Ingrid

Vijf liter rode Portugese wijn,

Tien liter rode Portugese wijn,

Groeten Ferrie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten