Dag Nederland, ik heb het gehad met je! Ferrie gaat zijn
laatste hopelijk nog vele levensjaren in het buitenland vertoeven. Ik neem de
regie over mijn eigen leven zonder al die bemoeienis van overheden of bazen. Ik
begin een B&B in Portugal een naar mijn mening lekker warm land en minder
gecompliceerd. Zo is mijn uittocht begonnen, toch had ik eigenlijk niet veel
problemen, had een leuke baan, een mooi ruim huis, heb drie geweldige jongens
en een heerlijke en lieve vrouw, zelfs een Mercedes voor de deur en een cabrio
in mijn garage. Nee ik had niets te klagen. De drang om nog iets anders met
mijn leven te doen kwam dus niet voort uit ontevredenheid maar meer
ongedurigheid en misschien wel wat mid-life overdenkingen. We hebben er iets
leuks van gemaakt van onze B&B en onze gasten iets te bieden. En inderdaad
ik kan wel stellen dat we een totaal ander leven leiden……….
We begonnen opnieuw….op een gezin stichten na dan, ondanks
het oefenen nog wel één van mijn prioriteiten heeft! Alles wat we in Nederland
bezaten is verkocht. In plaats van een dikke Mercedes rijd ik nu een zeventien
jaar oude Opel Corsa. In plaats van onze heerlijke centrale verwarming in
Nederland doen we het nu met een houtkachel. Ik kan u verzekeren dat ik hier in
de wintermaanden meer kou lijd dan vroeger, een hele dag 12 graden is minder
aangenaam dan de 21 graden vroeger in mijn hele huis in Nederland. Als ik het
zelfde warmte comfort hier in huis in Portugal wil kan ik beter houthakker
worden. Ook mijn bad momenten zijn zaken die niet zo vanzelfsprekend zijn als
voorheen, de waterdruk is niet altijd voldoende om nog niet te spreken van het
gesjouw met gasflessen, plus ook weer die kou in de badkamer. Natuurlijk zijn er
wel oplossingen te bedenken zoals elektrische verwarming, als de stroom niet
wegvalt tenminste…..
Wij wonen in een buitengebied in de bergen omdat de natuur
op onze verlanglijst stond, dat heeft natuurlijk andere gevolgen als dat men in
een stad vertoefd. Een simpel voorbeeld is het bereik van het telefoonsignaal
om het signaal optimaal te ontvangen is een gebit met veel vullingen een aanbeveling
of een satelliettelefoon. Wanneer er wat slechter weer wordt afkondigt liggen
de kaarsen en het pakje speelkaarten al klaar omdat een stroomstoring
onvermijdelijk is. Zaken zoals riool kennen we niet, we hebben het te doen met
een septic tank die buitenom het lichamelijk afval maar weinig andere zaken kan
verdragen om de afbrekende bacterie niet om zeep te helpen. Ons huisafval kan
in zakken buiten de deur worden gezet zodat diverse dieren ze in de nacht
kunnen verdelen over het dorp, beter is dan toch om ze naar de containers te
brengen op een centrale plaats in het dorp. Vaak gebeurt dat met de auto die op den duur hetzelfde ruikt als de container………
Mijn post valt hier niet in de brievenbus (heb er geen eens
één) ze dient opgehaald te worden op de berg en bij het openen van de postbox ligt
daarin vaak zelf een berg. Ook de interacties met ambtenaren is een groot
verschil met wat we gewend waren. Een tip van de lokale inwoners was om de
desbetreffende ambtenaar die iets voor je moet betekenen uit te nodigen voor
een lunch! Mijn ervaring is dat er gretig op de uitnodiging wordt ingegaan maar
verwacht nu daarna niet dat het je zaak bespoedigd, het stilt wel de honger!
Een eventueel rijbewijs verlengen zou wel eens een overbodige zaak kunnen zijn,
de ergernis die dat met zich meebrengt doet je leven toch bekorten. Als je
verwacht dat afspraken in het algemeen met wie of wat dan ook worden nagekomen,
geeft dat aan dat je pas in dit land woont. Een aanbeveling is dat op het
moment dat je in aanraking komt met de uitvoerend gerechtelijke macht in de
vorm van politie je onderdanigheid te tonen om bij een auto controle tegen de
voorband te plassen om de altijd gelijk hebbende politieambtenaar te verleiden
er nog eens overheen te plassen………
Om mij tegen meer geestes-leed te beschermen breng ik
tegenwoordig bij elk bezoek aan de gemeente, ziekenhuis of bank alvast een
archiefkast aan documenten mee. Ik vermoed ook dat de gemeentes om die reden
zijn uitgerust met een dubbele deur die naar binnen opengaat, De Portugese
manier van administreren is nog niet helemaal bekomen van de dictatuur-tijd. Al ben je tachtig jaar, bij het invullen van
documenten en formulieren wordt er vaak naar de bloedlijn gevraagd, wie is je
vader? en wie is je moeder? Je bent hier niet zomaar zelfstandig. Er word aan
Europese wetten en verdragen vaak door overheden een eigen interpretatie
gegeven of ze lappen het aan hun laars. Het woord corruptie durf ik bijna niet
te laten vallen, laten we zeggen dat men hier voor een tegenprestatie genegen
is iemand wat voordeel te bieden. Ik weet niet zeker of dat onder het gezegde
valt “Wie goed doet, goed ontmoet” eigenlijk denk ik meer aan “ Voor wat, hoort
wat”!
Ondanks al deze hobbels en bobbels kan ik u verzekeren dat
we nog geen dag spijt hebben van onze keuze. De bevolking hier lijkt meer
gelukkig terwijl er toch minder te besteden is dan in de Noord-Europese landen.
De vriendelijkheid en bereidwilligheid om elkaar te helpen zijn overweldigend.
Het lijkt er op dat hoe minder men hier heeft te besteden hoe meer sociale
ruimte ontstaat. Ik ken de verhalen van mijn ouders en hun leeftijdsgenoten
“vroeger was alles beter!” Ik denk dat de conclusie moet zijn “vroeger begrepen
we elkaar beter!” Nederland staat hoog
in de ranglijsten van alle geluks-statistieken, Ik heb toch het idee dat ze dat
soms op een rare manier tonen. Ik ga hier nu niet de moraalridder uithangen,
natuurlijk zijn er in Nederland lieve en aardige mensen, absoluut het merendeel.
Het is misschien het geld verdienen en moeten bewijzen dat je iemand “bent” dat
het lijkt of dat we wat minder vriendelijk (lees druk) zijn.
Als geld dus niet gelukkig maakt! ……dan heb ik ook niet de
behoefte om miljonair te zijn en dat is mooi want daar kom ik net een miljoen
voor te kort!
Groet Ferrie
Geweldig om u blog te lezen! Kunt u mij verder helpen met mijn zoektocht naar de nederlandse shag in portugal?
BeantwoordenVerwijderen