Roken in Portugal

Het is bekend bij al mijn vrienden, kennissen en familie.. 

Ik rook en dat al vele jaren. Ben ook niet het plan om op korte termijn te stoppen. Het getuigt natuurlijk van karakter dat ik altijd ben blijven roken, ondanks de gevaren die er aan kleven en de prijs die ik er voor betaal. Ferrie en zijn zware shag zijn vrienden voor het leven en met een vriend als deze heb ik dus geen vijanden nodig... 

Nu ik hier woon is het niet gemakkelijk om de voorraad (van Nelle) op peil te houden . ik probeer dan ook de mensen die mij bezoeken te bewegen het rooksel van dat speciale merk mee te brengen, want dat verkopen ze niet in Portugal. Soms haalt mijn voorraad het niet en koop ik het plaatselijke “apenhaar“ (Utah). Er staat een afbeelding van een indiaan op de verpakking, dus die is voor echte mannen... Vergeet het maar. Als ik daar mijn vredespijp mee vul denk ik er haast over om te stoppen..! 

Als de nood hoog is is de redding nabij. Een oude kennis die in Portugal van zijn pensioen wil gaan genieten vereerde mij met een bezoekje. Een man die zeventien jaar lang Portugal doorkruiste om zijn uiteindelijke stekje vijftig kilometer van onze B&B te vinden en er zich voor het leven te vestigen. Een èchte man ontdekte ik, want hij rookt zware shag en nog mijn merk ook! Ik wilde gelijk het verlies van "mijn“ van Nelle en dat we in de toekomst op het indianenapenhaar aangewezen zijn, met hem delen . 

Hij vertelde me doodleuk dat hij zijn tabak in Portugals grootste studentenstad Coimbra kocht. Ik kon mijn oren niet geloven. Op één uur rijden mijn favoriete tabak. Dat moest ik zien èn geloven we maakte een afspraak om bij gelegenheid eens naar de grote stad te rijden, waar hij me aldaar de tabakswinkel zou tonen. 

 En zo geschiedde. Ik voelde me een junk op weg naar een koffieshop om te scoren. De desbetreffende zaak leek niet op een tabakszaak maar meer op een kantoorboekhandel. Ik vroeg de verkoopster om van Nelle tabak en waarlijk ze toonde mij een pakje die iets verschilde van in Holland omdat er een extra cellofaan omheen zat. Wat chic zeg!

“ Doe mij maar vijf pakjes “ sprak ik mijn beste Portugees... “ Doe mij maar vierendertig euro “ sprak zij in haar beste Portugees..! 

Met het horen van die prijs denk ik dat roken minder gevaarlijk voor een hartaanval is. Ik overweeg bijna om te stoppen. Maar zo slap ben ik nou ook weer niet... 

Groet Ferrie

En niet-rokers: ..hou vol!